แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ กลอนสี่ แสดงบทความทั้งหมด
แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ กลอนสี่ แสดงบทความทั้งหมด

7/06/2568

น้ำนิ่งไหลลึก





น้ำนิ่งแต่ไหลลึก   
ใจคนลึกลึกกว่า
เงียบงามยามพบหน้า  
ในตานั้นซ่อนไฟฝัน

คำพูดอาจเงียบเสียง  
แต่ใจเพียงเคลื่อนไหว
เหมือนน้ำไม่เคยไกล  
ยังไหลซึมซาบดินดี

ภายนอกอาจนิ่งเฉย  
แต่ไม่เคยหยุดหวัง
ใจเขาอาจกำลัง  
ฝึกฝัน ฝ่าฟัน เรียนรู้

อย่ามองเพียงเปลือกตา  
แล้วว่าใครตื้นเขิน
บางใจเหมือนกวีนิพนธ์  
ซ่อนพ้นในความนิ่ง

น้ำนิ่งจึงน่ากลัว  
หรือชั่วก็แล้วแต่
ลึกจริงถึงใจแท้  
ไม่แปรแม้คลื่นลม

'หมิ่นเหม่
06/07/2568 10:50

7/01/2568

เพราะเราไม่เข้าใจ หรือใจไม่เคยอยู่ฝั่งเดียวกัน


เพราะเราไม่เข้าใจ หรือใจไม่เคยอยู่ฝั่งเดียวกัน
เธอพูดเหมือนไม่พูด
ฉันรับรู้แต่ใจปวด
ความเงียบคล้ายพันพ่วง
คลุมดวงจิตให้หลงทาง

ใจหนึ่งยังอยากรู้
อีกใจดูจะปล่อยวาง
สิ่งที่ไม่เคยพูดจา
กลับกลายพาให้เจ็บลึก

อาจเพราะยังไม่เข้าใจ
หรือเพราะใจไม่ตรงสักนิด
ต่างคนต่างยึดแนวคิด
เลยไม่มีวันเข้าใจกัน

หากแม้ลองเปิดฟัง
ต่างใจยังยืนตรงนั้น
คำตอบคงไม่มีวัน
ถ้าใจเราไม่ผสานกัน

จึงเหลือเพียงคำถาม
ที่ลอยตามลมบางวัน
เพราะเราไม่เข้าใจ
หรือเพราะใจไม่ตรงกัน

'หมิ่นเหม่
01/07/2568 15:53

6/30/2568

ฉันโตขึ้น....หรือฉันแก่ลง^0^


ยิ้มบางบางให้เช้าใหม่
แต่หัวใจไม่สดใสเหมือนก่อน
เรื่องที่เคยฝันไว้ไกลอัปสร
กลับหล่นร่วงก่อนนอนทุกวัน

ลมหายใจยังเดินหน้า
แต่บางคราเหนื่อยล้าเกินกลั้น
หัวเราะในวันที่ไร้รอยฝัน
สะท้อนฉันที่ไม่เหมือนเดิม

เรื่องบางเรื่องไม่เถียงแล้ว
เลือกเฉยแผ่วแทนแรงเติม
หรือเพราะเข้าใจมากกว่าเริ่ม
หรือเพราะเจิมด้วยความเหนื่อยใจ

เริ่มมองโลกอย่างคนพ่าย
ไม่รีบคว้า ไม่คาดหวังใหญ่
แต่ถามลึกในหัวใจ
นี่ฉันโต…หรือแก่ไปกันแน่

ในกระจกยังเห็นฉัน
แต่ใจนั้นแปลกไปแทบแย่
เติบโตใช่ไหมหรือผุพังแผ่วแปล
ทุกอย่างแน่แท้…แค่เปลี่ยนแปลง

'หมิ่นเหม่
#พี่เมลุงนิล
30/06/2568 16:01